در ایران در سال‌های اخیر دم‌نوش‌های گیاهی و میوه‌ای مورد استقبال و مصرف برخی خانوارها قرار گرفته است. دلایل این استقبال گوناگون است. برخی برای نفع درمانی از این دم‌نوش‌ها استفاده می‌کنند. تعدادی برای تنوع بخشیدن به نوشیدنی روزانه، آن را مصرف می‌کنند و برخی، نوشیدن دمنوش گیاهی را نوعی شیک بودن دانسته و جهت پذیرایی از آن استفاده می‌کنند.[۵] بر اساس تحقیقاتی که در سال ۹۲ در ایران به عمل آمده است. ۸/ ۴۱ درصد از کل گیاهان دارویی که توسط مردم استفاده می‌گردد بصورت دم کردنی بوده است.[۲۳]
استقبال و رویکرد دوباره به چای‌های گیاهی، در ایالات متحده آمریکا از دهه ۱۹۶۰ (میلادی) آغاز شد. با پیدایش جنبشهای اجتماعی نظیر جنبش استعداد بشری و هیپی‌گری دور تازه‌ای از بازگشت به طبیعت در بین مردم آمریکا ظهور کرد و این موج به تدریج در سراسر جهان گسترش یافته و هنوز هم ادامه دارد.[۲۴]
در کشورهایی مثل مراکش، تونس، ترکیه و مصر مصرف چای نعناع فلفلی همراه با شکر فراوان رواج بسیاری دارد. نعناع فلفلی برای رفع گرمازدگی و رفع خستگی چای مناسبی است.
کشور آلمان از نظر مصرف چای گیاهی، رتبهٔ نخست را در جهان داراست. همچنین در این کشور، استفاده از میوه‌های خشک‌شده در چای‌های مخلوط رواج دارد. در این کشور، شرکت‌های متعددی در صنعت نوشیدنی‌های گیاهی در سطح بین‌المللی، فعال هستند و در سوپر مارکت‌های آن، فضای نسبتاً بزرگی به فروش چای گیاهی اختصاص داده شده است.
در کشور سوئیس رسم است که برای خانمی که باردار شده است. چای رازیانه به عنوان هدیه فرستاده شود. رازیانه گیاهی است که موجب ترشح شیر مادر بعد از زایمان می‌شود.
در کشور مصر و مکزیک که از مراکز تولید چای ترش به شمار می‌آیند، این چای برای رفع خستگی استفاده می‌شود. ورزشکاران دوی ماراتون کشور اتیوپی که خود یکی از کشورهای تولید کنندهٔ این چای است، به جهت نوشیدن چای ترش شهرت دارند.
چای ماته در کشورهای آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی از قدیم بین ساکنان اولیه این مناطق به عنوان «چای نشاط بخش» رواج داشته است. این چای حاوی مقادیر زیادی مینرال و ویتامین آ و ویتامین ث است. گیاه این چای هم بصورت سبز و هم بصورت حرارت داده شده و به رنگ سیاه موجود است. بطور سنتی این چای در کشورهای آمریکای جنوبی در درون یک لیوان به شکل کدو ریخته شده و توسط نی فلزی بخصوص بنام «بومبیلا» (Bombilla) نوشیده می‌شود